«اُ زَمُن سال خاش اَبو» از زنده‌یاد صالح سنگبر

« اُ زَمُن سال خاش اَبو »

وَختی بارُن بار اَبوتِن

پُشتِش‌اَم بهار ابوتن

پایِ پِنْجَه، غایَه نوروز

وَختی گازی زار ابوتن

اُ زَمُن سال خاش اَبو

وَختی جُفتی ناز اَکُنتِن

سرِ کِصَه واز اکنتن

وَختی لیوا دُور اَسیتِن

کِلکِچِغ بِی ساز اکنتن

اُ زَمُن سال خاش اَبو

وَختی عشک آتِش اَگِنتِن

دُمَنِ خواهش اگنتن

جَم اَبو ابر بهاری

نِم نِمَک بارش اگنتن

اُ زَمُن سال خاش اَبو

وَختی مهتاب دُو اَزَنتِن

سَرِ خُ تُو هُو ازنتن

پری دِیریایی اَتاتْ و

وا چُوکُ اِشنُو ازنتن

اُ زَمُن سال خاش اَبو

وَختی مهر و مهرَبُنی

همدلی و هم‌زَبُنی

تویِ سینه رو زَبُنُ

اَکُنِه پا درمَیونی

اُ زَمُن سال خاش اَبو

وَختی خوبی راه اَکِیتِن

توی سینه جا اکیتن

مِثِ مهتاب تُو شُووِ تار

تو دلِ دیریا اکیتن

اُ زَمُن سال خاش اَبو

وَختی غصّه، هُو ابوتن

خندَه رو لُو، رُو ابوتن

وختی سِینگو، داخلِ هو

دوستِ مایی پُو ابوتن

اُ زَمُن سال خاش اَبو

وَختی که دار و کتک نی

یَتا مرغ، تویِ مُچَک نی

رابطه‌ی آدم وا آدم

مِثِل گربه وا کُچَک نی

اُ زَمُن سال خاش اَبو

وَختی سینه، مَنگ اِینینِن

حیله و نیرنگ اینینن

همه جا نعمت فراوُن

غصه‌ی هُو دَنگ اینینن

اُ زَمُن سال خاش اَبو

وَختی بَندِر، جُن بِگنتِن

زندگی، سامُن بگنتن

وَختی شادی بَر بِگَردِت

غصه اُ پایُن بگنتن

اُ زَمُن سال خاش اَبو

زنده‌یاد صالح سنگبر

| © گروه کغار [http://ow.ly/Aet7a]