آشنایی با "عیسی بلوچستانی" + معرفی آلبوم "خاک جنوب"
عیسی بلوچستانی متولد 1349 و دارای سه فرزند است . شاید خانواده آنها اولین قبیله کوچ نشینی باشد که از سیستان و بلوچستان به قصد کار به سمت هرمزگان آمده اند . از قول پدربزرگش می گفت که نخستین جای اتراق آنها بعد از کوچ از بلوچستان میناب ، پس از آن چاه سمال ( چاه اسماعیل ) ، از چاه سمال به چاه فله و در آخر از چاه فله به محله سر بالایی کمربندی کوچ و در آنجا به دلیل وجودآب و هوای خوب و رونق یافتن بندرعباس به عنوان شهری تجاری ساکن شدند که این خود مقارن بود با حضور پرتغالی ها در بندرعباس .
عکس از بندر خوبم
وقتی از او پرسیدم : عیسی کار شعر و موسیقی را از کی شروع کردی ؟
در جواب من گفت : از کودکی و تو گهواره .
گفتم بیشتر توضیح بده من متوجه نشدم .
گفت : به دلیل اینکه هر نوزادی که در گهواره است نخستین کلامی که از مادر می شنود به صورت شعر ( لالایی ) است .
له لالالا له لا . . . و گیتار را برداشت و لالایی زیبایی با آن ترکیب کرد .
نِم نِم بارون کوتوکِ پیشی .... شُوُن تار وچراغ موشی
نه یادگاری از اون گذشـتهَ .... واخاک غَم بو هُوِ گِراشی
دلُم نَه جارن بی یار دیـرین .... صدای بارون داخل کرگین
حس غریبِ یهَ عـشق کهنهَ .... دُخـتون زیـبا پاتـَل ایسین
بابا کجــارهَ بی ما ِول ایکــهِ .... ایزَد بی دیریا دل یکدل ایکهِ
واکاه گل عشق خونهَ شَساختهَ .... ترک دیار وخاک وگِل ایکهِ
وخـتـی مانـشـتهَ روی گُفارهَ .... شوون شابودهَ پراز ستارهَ
مهتاب شَنشتهَ رو بال کرگین .... قصهَ شَگفتهَ بی بی دوبارهَ
در ادامه صحبت گفت : که در رژیم سابق در مدارس ساعتی به نام ساعت شعر (زنگ شعر) وجود داشت و هرکس در این ساعت شعری می خواند تا نوبت به من رسید ، کنار تخته سیاه رفتم و شروع به خواندن یک شعری کردم که با تشویق ملعم و همکلاسی ها روبرو شدم و از آن به بعد هر کلاسی که ساعت شعر داشتند من را می بردند تا برایشان بخوانم . که در آن زمان من کلاس اول دبستان بودم . دقیقا کلاس دوم دبستان بود که انقلاب شد و با عوض شدن حکومت ساعت شعر هم از کلاس های درسی حذف شد اما خاطره کلاس اول دبستان نیز با عیسی همچنان همراه بود و از ذهنش پاک نشد .
عکس از بندر خوبم
از آنجایی که پدر و برادر مرحومش منصور از شروندزن های به نام بندر بودند و در منزل نیز به تمرین و شروند خوانی می پرداختند ، خود کمکی کرده تا عیسی فن خواندن رابهتر بیاموزد تا جایی که هم اکنون در شروند خوانی تسلط کامل دارد و می شود او را در جایگاه شروند خوانان برتر استان قرار داد . لازم به ذکر است که مرحوم منصفی هم در این زمینه نقش بسزایی داشته .
تــا خـدا یـارُمـن یاری دِگـــهَ اُمـنـاواتِـن .... تــا دُعــا کـارُمِن کاری دِگهَ اُمـناواتِن
بِرهَ ای نامهربون کاری دِگهَ با تو اُمنین .... تا علی یارُمِـن یــاری دِگــهَ اُمـناواتِن
اون که غافـل نابـواز پَرکـاه تـو لُو مـور .... تـو دل سـیـاه شـو ادیـدن نـوراَلَــنــــور
حرکت مور و ملخ از دید او پنهون نین .... اون کــه هـمـراهِـت اتـات تـا لـُو گـور
روزگار سپری می شود تا اینکه عیسی ساز مورد علاقه اش گیتار را پیدا می کند و پنجه ای بر آن می زند و شروع به یاد گیری آن می کند البته نا گفته نماند که استاد حمید سعید هم دراین راه او را یاری می کند . در طول این سالها بلوچستانی ، گذشته از فراگیری گیتار ، به سرودن شعر های بسیاری در سبک عرفانی و عاشقانه نیز مشغول بوده تا اینکه آشنایی با آقای امین قاسمی تحولی در کار موسیقی او نیز ایجاد می کند .
مِثِ بارون سربـهِ زیربـَش .... یـار گُـشـنـهَ و فَـخـیـر بَش
یــاد مــردمـون خــــســتـَه .... یـــادِ زنــدون واسـیر بَـش
مِـثِ رودخـونـه رون بَـش .... یــاور مـسـتـضعـفـون بَش
باشـتا کـهِ مـودت سـفـیـدن .... وخت پیری تو جوون بش
بیشتر ترانه های بلوچستانی را خودش می سرایید و کار آهنگسازی آن برعهده امین قاسمی است . ناگفته نماند که عیسی سروده های بسیاری را از استاد صالح سنگبر و رامی را هم اجرا کرده و خواهد کرد ، در ضمن با آقای سنگبر هم به واسطه آقای جلال منصفی و برحسب اتفاق آشنا می شود و به پیشنهاد او بوده که نام گروه را رامی گذاشتند .
نخستین کار هنری عیسی کاستی به نام جاده عشق است ، که کار آهنگسازی آن را امین قاسمی و تنظیم و ظبط آن را آقای اسحق احمدی با یک دک ساده معمولی ( نه میکسر ) انجام داده است ، که با استقبال مردم روبرو شده و تشویق به ارائه کار های جدید و بهتر می شود .
زیباترین شعر او که در کاست جدیدش اجرامی شود ، دشنه نام دارد که عیسی آن را تقدیم کرده به ناصر عبدالهی ، رضا صادقی و . . . دیگر عزیزان که در موسیقی جایگاهی به ظاهر بالاتر از او دارند :
اَگـهَ دسـتِ زَدن اِتـهـهَ .... بزن بـی دُشـمنِت دِشـــنهَ
اَگـهَ شِـعـری اَگی حـتی .... بگـهَ از مـردمـی گــُشنهَ
زبون بی زبونون بَــش .... عـصــایِ ملــت کـور بـَش
تو ای تاریکی وظـلـمت .... چــراغ روشـن نـور بـَش
بُکُن به عاجزی دل خاش .... نونِ شُـوخـُوبُکُن بَش بَش
مَخُـو زیر لِحاف گـــــَرم .... بگین زخـم پـوتـوک ومَش
عکس از بندر خوبم
عیسی اعتقاد بر این دارد که با مهاجرتهای بی رویه از شهر های مختلف ایران به این استان روز به روز واژه های سنتی و کلمات بومی و اصیل ما کمرنگ تر می شوند و تکرار کلمه های فارسی با مخاطبین فارسی زبان ، موجب می شود کلمات بومی رفته رفته فراموش شود و جای خود را به واژه های غیر بومی بدهد و نیز افراد شاعر و تحصیل کرده ای هستند که با چنگ ودندان نمی گذارند که این واژگان بومی که جزئی از فرهنگ و سنت ما هستند از بین برود که می توان از استاد صالح سنگبر یادی بکنمی که با نوشتن کتاب "یادتن" گام محکمی در این زمینه برداشته است .
" پرنده "
شـروع تـازه ای آغـازُم هادهَ .... بـدو دسـتـُم بگـهِ پروازُم هادهَ
مــواتــِن کـهِ بُـخـونم از ته دل .... بدو مَــشـکـَـن دِلـُم آوازُم هاده
مـِـه واتــو بـا دو تا بال خیالی .... مِـه وتــو بـا دو تـا دستـون خالی
هَنوز هَم دیر نبودن بی پریدن .... نـمونـدن بـی خـومــو دِگهَ مَـجالی
مــهِ نـاتونـُم بِـرَم بی تو مَحالِن .... گـَمونــُم عـمـر مـِه رو بـه زوالـن
اَگـَه ماه و ستاره بی مه هادن .... به غـیـر از تـو هـمهَ فکر و خیالن
تــویــی تـو آخرین برگِ بَرندَه .... دَم مَـرگـُم تـو اِتکـرد بـی مـهِ زندهَ
توهُندی بی مهِ اِتگفت یالله پابَش .... بـــدو بـــا هــم بــریم مــثـل پـرندهَ
سوالی که من از همه عزیزان هنرمند پرسیده ام این است که نظرش را درباره موسیقی استان بگوید ، که عیسی گفت : "نظرم درباره موسیقی استان مثبت است ، حتی اگر ما به دو _ سه دهه قبل برگردیم باز هم موسیقی استان حرف زیادی برای گفتن دارد . در آن موقع گروهی بود به نام یارچغلو که در این گروه سازهای زیادی به کار می رفت و در اجرا هم موفق بودند که خود سند محکمی بر این مقوله است .و یا مرحوم منصفی که از صدای گیرا و دلنشینی برخوردار بودند که هر شنونده ای را مجذوب خود می کرد و در آن زمان با امکانات محدودی که بود نمی توان ایراد زیادی از موسیقی استان گرفت ."
غروب بـنـدر و دیـریای بـندر .... صـدای مـوجـن وآوای بندر
توی عشـق وصفا وساده بودن .... اتارت شرجی وگرمای بندر
بدوای بندری ای سینه سوخته .... بسازیم خونه بی فردای بندر
بدو وا یک دلی و هم زبونی .... ببندیم عهد و پیمون پای بندر
و اما موسیقی حال حاضر استان ، همانطور که در جریان هستید خواننده های زیادی در سبک پاپ دارد که با قدرت هرچه تمامتر خود را از اینجا به پایتخت رسانده اند که انصافا سنگ تمام گذاشته اند ، آیا این بی انصافی نیست که بگوئیم موسیقی ما ضعیف عمل کرده . . . ؟
معرفی آلبوم "خاک جنوب" از عیسی بلوچستانی
تا به امروز آلبومی رسمی و مجاز با صدای بلوچستانی منتشر نشده است ، اما چند آلبوم در سطح استان هرمزگان با اجرای وی عرضه گردیده است .
نخستین آلبوم وی با عنوان "جاده عشق" با آهنگسازی امین قاسمی و تنظیم اسحاق احمدی پخش شده است . اکثر ترانه های این خواننده سروده خود وی است و همچنین از سروده های مرحوم صالح سنگبر و رامی نیز استفاده می کند . آلبوم دیگر این خواننده با نام "کنچیل غم" نیز سال 1385 منتشر شد .
اما در سال 1387 عیسی بلوچستانی و گروه جهله توانستند آلبومی قویتر نسبت به آلبوم های گذشته ایجاد کند ...
خاک جنوب عنوان آلبومی از ترانه های بندری است که اخیرا با همکاری کانون هنر در سوئد منتشر شده است . این آلبوم مجموعه ی ۹ ترانه است که توسط عیسی بلوچستانی و گروه جهله که چندی پیش برای شرکت در جشنواره ی موسیقی جهانی به استکهلم دعوت شده بودند ، اجرا شده است .
گروه جهله که به دلیل استفاده از جهله ، نوعی کوزه در استان هرمزگان ، این نام را برخود گذاشته ، ۱۵ عضو دارد که تنها چند نفر آنها موسی کمالی (نوازنده ی جهله و کسر و سرپرست گروه) ، قنبر راستگو (نوازنده ی جفتی) ، حمیدسعید (آهنگساز و نوازنده ی گیتار) به همراه عیسی بلوچستانی (خواننده و نوازنده گیتار) و مهدی لشکری (نوازنده ی گیتار و گیتار باس) در کنسرت استکهلم شرکت داشتند . دراین کنسرت ، احمد میرزاده ، خلیل باعثی و منصور منصوری ساکن استکهلم نیز همکاری داشتند .
برای اطلاعات بیشتر و بسیار کاملتر از آلبوم خاک جنوب و هنرمندان این آلبوم میتوانید فایل زیر را دانلود کنید ...
دانـــلود : "More Information About Album-e "Khake Jonoub
منابع : sverigesradio و بندر خوبم
عیسی بلوچستانی ؛ دقیقا از مردم کدام نقطه از بلوچستان هنزخیز کی باشند.
با نوار صوتی او خیلی ها عروسی های خود را گرم میکنند.
دمش گرم . ایشان مایه فخــــر بلوچستانیان و بندریان است. بیهوده نیست که بلوچها قلباً دوست دارند با بندری ها یک استان واحد و مشترک تشکلیل دهند.